Manu:
Ik studeerde in 1986 af als logopedist. De opleiding, te België, richtte zich op stoornissen op het gebied van de communicatie en kende meerdere behandelgebieden zoals: taal, spraak, stem, gehoor en mondgewoonten. In tegenstelling tot het lessenpakket van Nederlandse opleidingen behoorde toen ook het behandelen van leerstoornissen, zoals lees, spelling – en rekenstoornissen tot het vakgebied van de logopedist. ‘In 1994 werd ik Master Sen gediplomeerd remedial teacher en in 2009 dyslexiespecialist.
Methode Letterweg
Tijdens die laatste studie greep ik de kans om een door mij ontwikkelde methodiek, Letterweg, wetenschappelijk te onderbouwen. Deze methodiek, waarin vrolijke letterpersonages, Pratende Letters, de hoofdrol spelen, is een praktisch leermiddel om kinderen met spraak-taal-lees en spellingproblemen te helpen. Tijdens het aanleren van leerprocessen wordt altijd rekening gehouden met de studiemethode van de school. Soms is ‘anders leren’ echter nodig, maar zelfs dan wordt een link gelegd met de schoolmethode.’
Het is belangrijk om niet alleen naar het logopedische probleem kijken. We moeten ook de vraag stellen waaróm een kind niet of moeilijk tot leren komt. Verschillende factoren kunnen daarbij een rol spelen. Als je rekening houdt met het gedrag en de leer-, en sociaal-emotionele ontwikkeling van het kind kun je het zoveel beter helpen.
“Als in voldoende mate is voldaan aan de behoefte aan relatie (anderen waarderen mij en willen met mij omgaan’), aan de behoefte aan autonomie (‘ik kan het zelf, hoewel niet altijd alleen’) en aan de behoefte aan competentie (‘ik geloof en heb plezier in mijn eigen kunnen’) is er welbevinden, motivatie, inzet en zin in leren.” (Stevens, 2012)
Als een kind zich veilig voelt en voldaan wordt aan bovenvermelde drie psychologische basisbehoeften, zal het kind weer aan leren toekomen en in staat zijn mee te doen en het eigen hartje volgen!